از سوم اسفند ۱۲۹۹ (۲۲ فوریه ۱۹۲۱) و برآمدن رضاشاه که سرآغاز نیم‌قرن بازسازی و نوسازی ایران در دوران پهلوی‌ها شد، صدسال می‌گذرد. چهل و اندی از این صدسال را سایه‌ی شوم رژیم قرون‌وسطایی جمهوری اسلامی بر کشور سایه افکنده. بااین‌همه آنچه در آن پنجاه سال به دست آمد چنان عمیق ریشه دوانده که نه‌تنها با سرکوب بی‌امان و خشونت عریان از خاطره جمعی ایرانیان زدوده نشد بلکه نسل‌های جوان با بی‌اعتنایی به دروغ‌ها و تحریفات رژیم، آرزومند آن دوران و همگامی کشورشان با پیشرفت‌های جهان امروز هستند. از این دیدگاه، پهلوی‌ها برای ایران نه گذشته بلکه بازتاب آینده‌ی ایران به شمار می‌روند.
تمایلات مردم به‌ویژه از دی ۹۶ به این‌سو که از گفتگوهای فردی درون خانه و تاکسی و اتوبوس و صف کالا به شعارهای سیاسی قاطع برای عبور از جمهوری اسلامی و سپردن آن به تاریخ تبدیل شد، چنان زمامداران نظام را به وحشت انداخت که ازآن‌پس سرکوب را شدت بخشیدند به‌ویژه آنکه به گفته‌ی خود مقامات می‌بینند آن‌ها که به اعتراض می‌پردازند و در خیابان‌ها حقوق خود را می‌خواهند کسی جز جوانان و شهروندان عادی نیستند. همین معترضان به آن‌ها که بر سر کارند لعن و نفرین می‌فرستند و برای آنکه صدسال پیش سر کار آمد، «روحت شاد» می‌خوانند.
دومین سوم اسفند عمری بس تازه دارد و به نوه رضاشاه مربوط می‌شود. شاهزاده رضا پهلوی دو سال پیش در سوم اسفند ۱۳۹۷ (۲۲ فوریه ۲۰۱۹) یک پروژه علمی به نام ققنوس را بنیان گذاشت. همان‌طور که رضاشاه جوانان ایران را برای کسب علم و دانش راهی فرنگ کرد تا بیاموزند و بعد به کشور برگشته و بیاموزانند و بسازند که چنین نیز شد، این بار متخصصان و کارشناسانی که در فرار از ارتجاع و تحجر سال‌هاست ساکن فرنگ هستند، راهکارهای بازسازی و نوسازی کشور را گرد می‌آورند تا ایران آماده‌ی آینده‌ای باشد که دیر یا زود فرا خواهد رسید. ایده‌ی علمی «پروژه ققنوس ایران» چیزی جز تیمار و ترمیم کشوری نیست که از جمهوری اسلامی به‌شدت بیمار است.
برخلاف آن دو تاریخ، سوم اسفند ۹۹ جز نکبت و تهدید به نابودی نیست! نمایندگان مجلس شورای اسلامی چندی پیش برای «غربی‌ها» مهلت تعیین کردند که تا سوم اسفند فرصت دارند به برجام بازگردند. البته این تهدید ۴۲ ساله خاص یک روز و یک ماه نیست؛ اما هراندازه عبارت «سوم اسفند» برای نسل‌های گذشته یادآور آغاز آبادی و پیشرفت بوده، تاریخ‌های این رژیم بیانگر ویرانی و نابودیست!
اینکه تهدیدات جمهوری اسلامی به کجا خواهد رسید معلوم نیست؛ اما در اینکه آنچه در سوم اسفند صدسال پیش بنیان گذاشته شد بار دیگر چون ققنوس از خاکستر مرگ و ویرانی بر خواهد خاست تردیدی نیست!
الاهه بقراط
