کدام «جاسوس» و برای کدام «دولت متخاصم» به اندازه خود جمهوری اسلامی و زمامدارانش دست به «وطن‌فروشی» زده است؟
در حالی که جمهوری اسلامی اساساً کشور اسرائیل را به عنوان یک سرزمین مستقل و عضو سازمان ملل به رسمیت نمی‌شناسد، شهروندان ایران را به اتهام «جاسوسی» برای آن محاکمه و اعدام می‌کند.
در تابستان ۱۳۶۷ که «برکت جنگ» به پایان می‌رسید، خمینی ناکام از اینکه نه «ارتش ایران» بلکه «ارتش اسلام» « به این زودی‌ها هیچ پیروزی به دست نخواهند آورد» در نامه محرمانه‌اش به مقامات ارشد از زبان محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامی امید داد که « بعد از پایان سال ۷۱» (یعنی فقط پنج سال بعد!) در کنار انواع تجهیزات و تدارکات نظامی، اگر «قدرت ساختن مقدار قابل‌توجهی از سلاح‌های لیزر و اتم- که از ضرورت‌های جنگ در آن موقع است-، داشته باشیم می‌توان گفت به امید خدا بتوانیم عملیات آفندی داشته باشیم.» همچنین «باید توسعه نیروی سپاه به هفت برابر و ارتش به دو برابر و نیم افزایش پیدا کند» و «البته آمریکا را هم باید از خلیج‌فارس بیرون کنیم والا موفق نخواهیم بود»! یعنی همه این‌ها فقط از پنج سال بعد!
روح‌الله خمینی یک سال بعد هم‌سن اکنون علی خامنه‌ای بود که به طنزی تاریخی در آستانه‌ی سالگرد غائله ارتجاعی ۱۵ خردادش علیه «انقلاب سفید» مُرد و آرزوی «فتح قدس» و «نابودی اسرائیل» و «بیرون کردن آمریکا» از خلیج‌فارس را به گور برد. جانشین وی نیز با وجود خرج میلیاردها دلار برای برنامه اتمی نظامی و تأسیس و تقویت انواع گروه‌های نیابتی و حتا حمله زمینی توسط آن‌ها به خاک اسرائیل در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ و حمله موشکی از خاک ایران به آن کشور در سال ۲۰۲۴ حالا در همان‌جایی ایستاده که خمینی در سال ۱۳۶۷! با این تفاوت که با رژیم صدام که روی کار آمدن جمهوری اسلامی را فرصت مناسبی برای تجاوز به خاک ایران دید روبرو نیست! بلکه با تمام کشورهای منطقه و جهان و در رأس آن‌ها اسرائیل طرف است! آمریکا نیز در این مدت نه تنها از خلیج‌فارس نرفت بلکه حضورش به دلیل سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه چندین برابر شده و روند عادی کردن روابط کشورهای عرب و اسرائیل را نیز پیش می‌برد.
در سال «جام زهر» هزاران زندانی سیاسی در سراسر ایران قربانی عقب‌نشینی محتوم خمینی شدند و اکنون نیز شماری از زندانیان سیاسی از جمله با اتهام «جاسوسی» برای «دولت متخاصم» در خطر قرار دارند. حکم اعدام دو تن از این اسیران، پدرام مدنی در ۷ خرداد و محسن لنگرنشین در ۱۰ اردیبهشت، هر دو به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» در کمتر از یک ماه و هر بار در زمانی اجرا شد که روند گفتگوی اتمی با فرستادگان ترامپ به دست‌انداز افتاد! یکی سه روز پس از دور سوم (۶ اردیبهشت) که اعلام زمان و مکان دور چهارم (۲۱ اردیبهشت) دو هفته عقب‌افتاده بود و دیگری پنج روز بعد از دور پنجم (۲ خرداد) و در حالی که تا این لحظه معلوم نیست گفتگوی بعدی کی و کجا انجام بشود و یا اصلاً نشود.
«برکت اتم و نیابتی»ها هم مانند «برکت جنگ» به پایان می‌رسد و رژیم در وضعیت داخلی و خارجی به مراتب بدتر از سال آخر خمینی بسر می‌برد و تنها راهی که بلد است انداختن طناب دار به گردن ملتی اسیر است که هرلحظه احتمال انفجار آن می‌رود بدون آنکه جمهوری اسلامی با عدم اعتماد به صفوف خودش، در موقعیت سرکوب‌های گذشته در برابر مردمی قرار داشته باشد که خودِ آن را به درستی «وطن‌فروش» و «دولت متخاصم» می‌دانند.
