شاید هیچ دوره‌ای از به اصطلاح انتخابات جمهوری اسلامی، به اندازه آنچه در تیرماه ۱۴۰۳ اجرا شد، نمایشی نبوده به ویژه آنکه سبب آن نیز نه عادی بلکه یک سانحه‌ی مشکوک بود که در تازه‌ترین ادعای عجیب، به دلیل «وزن بالا»ی هلی‌کوپتر و سرنشین اضافی روی داده است!
فصل اول این سریال روحوضی با رأی اعتماد مجلس اسلامی اصولگرا به همه وزیران کابینه‌ی رئیس دولت اصلاح‌طلب و میان‌پرده‌های موافق و مخالف و لو دادن‌های پزشکیان در مورد نحوه‌ی گزینش وزرا و با «اکت» تکراری «سکه‌ی یه پول» شدن محمدجواد ظریف این بار با تشکیلات نوظهور و تبلیغاتی «شورای راهبردی انتقال دولت» به پایان رسید.
حالا فصل دوم که داستان واقعی مشکلات روزانه‌ی جامعه و نارضایتی‌های گسترده است شروع می‌شود. آن‌هم در حالی که مسعود پزشکیان که برخلاف رئیسی «شش کلاسه» گویا تحصیلات پزشکی دارد، نه تنها از نظر گفتاری و رفتاری و زبان و بیان در همان تراز است بلکه از چاشنی چاله‌میدانی هم برخوردار است؛ البته بدون آنکه بتوان انتظار داشت که در دفاع از چیزی، کت چروکیده روی دوش انداخته و پاشنه را ورکشیده و دستمال «حق» بر عرقِ پیشانی بکشد. مُهره‌ای که از همان اول همه مسئولیت، از انتصاب خودش تا معرفی کابینه را، به گردن خامنه‌ای و امنیتی‌ها و پاسداران رژیم انداخت.
اینکه شماری برای تبلیغ نمایش انتخابات سنگ تمام گذاشتند و بعد هم به انواع و اقسام بندبازی و عنوان‌سازی پرداختند از جمله اینکه دولت سوم حجتالاسلام محمد خاتمی در راه است؛ بعد عده‌ای دیگر مدعی شدند که نخیر! دولت سوم حجتالاسلام حسن روحانی می‌آید، خیلی زود رنگ باخت و معلوم شد دولت چهاردهم چیزی جز تداوم دولت حجتالاسلام سید ابراهیم رئیسی نیست که به برکت کشته شدن وی، تمام معتمدین خامنه‌ای و سپاه پاسدارانش بیش‌ازپیش در آن گردآمده‌اند.
با عباس عراقچی امین خامنه‌ای، همان‌که با ظریف می‌خندید و مخفیگاه‌های اتمی مثل تورقوزآباد را انکار می‌کرد، برای اخاذی در مذاکره با غرب؛ با سید اسماعیل خطیب و اسکندر مؤمنی و امین حسین رحیمی و سید عباس صالحی به ترتیب در وزارت اطلاعات و وزارت کشور و وزارت دادگستری و وزارت ارشاد اسلامی برای سرکوب و «جمع‌کردن» اعتراضات مردم؛ با عزیز نصیرزاده و محسن پاک‌نژاد در وزارت دفاع و نفت برای تدارکارت نظامی و تأمین مالی شبه‌نظامیان و نیابتی‌ها و گروه‌های تروریستی؛ و همه این‌ها در همکاری خالصانه با سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامی و انواع نیروهای امنیتی و اطلاعاتی. فعالیت بقیه وزارتخانه‌ها بستگی به عملکرد این‌ها دارد که نمی‌تواند چیزی جز تخریب و فلاکت و جنگ‌افروزی باشد که تا کنون نظام پیش برده است. البته دومین زن رژیم هم به وزارت «راه» در این بن‌بست مذکر و ضدزن رسید!
در این میان، با اینکه پزشکیان با اعتراف به این واقعیت که همه وزرای پیشنهادی با تأیید خامنه‌ای و امنیتی‌ها معرفی‌شده‌اند توانست در یک‌ضرب برای همه رأی اعتماد از مجلس اسلامی بگیرد، اما آیا خودشان با این‌همه افتضاح حفره‌های امنیتی به هم اعتماد دارند؟! یا همه این آرایش صحنه‌ی سپاهی و امنیتی پیامد ناگزیر نگرفتن رأی اعتماد از مردم است که سال‌هاست با «نه به جمهوری اسلامی» اعلام کرده‌اند این نظام را نمی‌خواهند!
