فاجعه‌ی انفجار مرگبار بندرعباس در ادامه‌ی ده‌ها رویداد مشابه که جان صدها شهروند ایرانی را طی سال‌های گذشته گرفتند و خسارات سنگین روانی و مالی نیز برجای گذاشتند، سند دیگری در اثبات ناتوانی و ناکارآمدی و تبهکاری‌های بی‌پایان جمهوری اسلامی به شمار می‌رود.
در هر کشوری حوادث نامنتظره روی می‌دهد که گاهی ابعاد و پیامدهای گسترده دارند. به عنوان دو نمونه‌ی مشهور، یکی چرنوبیل در اتحاد شوروی سابق (۲۶ آوریل ۱۹۸۶) و دیگری حادثه اتمی فوکوشیما (۱۱ مارس ۲۰۱۱) در ژاپن است که البته این‌یکی پس از یک زلزله با قدرت ۹ ریشتر روی داد؛ اما در کدام کشور مرتب حوادث فجیع روی می‌دهد و مقامات همچنان بر جای خود نشسته‌اند و کشور هر روز ویران‌تر می‌شود؟!
بر بستر تخریب مزمن و مداوم و گاه جبران‌ناپذیر کشور است که شاهزاده رضا پهلوی پس از تلاش و گفتگو با متخصصان و کارشناسان ایرانی در یک‌روند چندساله برای تشکیل یک اندیشکده، طی یک کنفرانس خبری موجودیت «پروژه ققنوس ایران» را به عنوان یک نهاد علمی در سوم اسفند ۱۳۹۷ (۲۲ فوریه ۲۰۱۹) در دانشگاه جرج واشنگتن اعلام کرد. با توجه به حاد شدن شرایط ایران، وی چندی پیش حمایت خود از فعالیت یک پروژه دیگر را در ارتباط با اقتصاد کشور مطرح نمود.
اگر ققنوس با «توانا بود هر که دانا بود» از فردوسی بزرگ که سال‌ها سرآغاز کتاب‌های درسی مدارس ایران بود، یکی از اهداف خود را تلاش مداوم برای پیوند علم با سیاست و جامعه اعلام کرد، «پروژه شکوفایی ایران» با مسئولیت «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» (نوفدی) در ارتباط با فعالان علمی و صنعتی و کارآفرینان ایرانی و خارجی تلاش می‌کند تا توجه آن‌ها را به سود دوطرفه‌ای جلب کند که با سرمایه‌گذاری مالی و فنی در ایران در حال گذار از جمهوری اسلامی به‌سوی آزادی و امنیت و رفاه داخلی و صلح و همزیستی منطقه‌ای و جهانی می‌توانند به دست آورند.
البته برخی طبق معمول و به درستی خواهند گفت: اول برنامه‌ای برای رسیدن به دوران گذار بدهید تا بعد! چنین برنامه‌ای اما بازهم از سوی شخصیتی که رهبری این دوران را برعهده‌گرفته، از مدت‌ها پیش مطرح‌شده که بخشی از آن «فشار حداکثری» علیه جمهوری اسلامی و «حمایت حداکثری» از مردم ایران بجای مماشات از سوی غرب و بخشی دیگر انواع فعالیت‌های سیاسی و مدنی ایرانیان خارج کشور است که امکاناتی به مراتب بیشتر از ایرانیان در داخل دارند؛ اما آنچه سرنوشت همه این تلاش‌ها از جمله حمایت دموکراسی‌ها و انواع پروژه‌های علمی و عملی مانند «ققنوس» و «شکوفایی» به تحرک آن بستگی دارد، جامعه ایران است! جامعه‌ای که با دست‌خالی اما با عزم و باور راسخ در برابر یکی از بی‌رحم‌ترین و سرکوبگرترین حکومت‌های تاریخ ایران و جهان مبارزه می‌کند.
نگاهی به روند همه این تحرکاتی که می‌رود تا به رویداد تبدیل شود، نشان می‌دهد که ققنوس ایران در حال برخاستن از خاکستر خود است و ایران بی‌تردید دوباره در آزادی و امنیت و رفاه و همزیستی با خود و جهان شکوفا خواهد شد.
