در این هفته اخبار در مورد ایران بسیار زیاد بود. در حالی که برخورد جناح های رژیم با یکدیگر هر روز و هر هفته شدید تر می شود دراین مشاجره به خاطرکسب قدرت، مردم ایران ناظری بیش نیستند.
برای ملت ایران انتخاب میان خامنه ای و احمدی نژاد بی شباهت به گزینش میان وبا و طاعون نیست. جنگ این دو دسته بر سر قدرت است. بر سر کسب قدرت و احتمالاً تملک و انحصار مطلق قدرت. جنگ بر سر غنائم است. جنگ بر سر چپاول سرمایه های ملی و باقی مانده میراث ملت ایران است.
این اولین بار نیست که انحصار طلبان سیاسی و اقتصادی سر تقسیم با هم می جنگند. طی سه دهۀ گذشته این کشمکش های سیاسی در رأس رژیم آنقدر مکرر و مبتذل شده است که دیگر کمتر کسی به آن بذل توجه می کند. در واقع زبان حال ملت ایران همان ضرب المثل قدیمی با اندکی تغییر است که می گوید : “زِ هر طرف که شود کشته سود ایران است ” . شکست احمدی نژاد و یا خامنه ای در نظر ملت ایران یکسان می باشند و ای کاش امکانی وجود داشت که هردو با هم شکست بخورند و یکبار برای همیشه ملت ایران از وجود این عوامل ظلم و جور رها شود.
در صحنه بین المللی هم کشمکش های چند ماه اخیر همچنان ادامه دارد و هنوز قذافی و بشار اَسد از تخت ظلم و ستم به زیر کشانده نشده اند اما گذشت حوادث کماکان مبشر این مژده است که دوران دیکتاتورها به سر آمده و چند روز و چند گاه ادامۀ لجاجت قادر به تغییر سرنوشت محتوم دیکتاتوریهای منطقه نیست.
در کنار اخبار و حوادث سیاسی درون مرزی و یا تحولات بین المللی در منطقه اخبار دیگری هم درهفته گذشته مطرح شد که شاید در درازمدت نه تنها مورد بحث و انتقاد شدید قرار گیرد بلکه سرانجام خواهد توانست در سرنوشت بشریت مؤثر واقع گردد. در سطح جهانی خبر مهم هفته این تصمیم قطعی دولت آلمان بود که به یکباره درمورد سیاست انرژی کشور تغییر جهت داد و اعلام کرد که تا سال ۲۰۲۲ هفده مرکزانرژی هسته ای برای همیشه تعطیل خواهد شد و هیچ نیروگاه اتمی جدید در آینده در آلمان تأسیس نخواهد شد . البته این خبر از آن جهت قابل توجه است که تا چندی پیش همین دولت صدراعظم مِرکل برنامه های بسیاری برای توسعه انرژی هسته ای مطرح می کرد اما وقایع ژاپن وانفجار در مرکز اتمی فوکوشیما یکبارو برای همیشه سیاست انرژی این کشور آزاد و دموکرات را تغییر داد.
حکومت هایی که برگزیده ملت هستند و هر آن کوچکترین اقدامشان زیر ذره بین افکار عمومی و مطبوعات آزاد و تیز بین قرار دارد، نمی توانند حتی یک لحظه ازتلاش در مسیر حفاظت از منافع ملی و رفاه ملت خود غافل شوند. دولت آلمان با این اقدام بی سابقه خود نشان داد که در تمام مقیاس های جهانی هیچ هدف و برنامه ای در ماورای سعادت، رفاه و سلامت ملت قرار ندارد. این است شعار و برنامه دولت های برخاسته از خواست مردم و پایبند به اصول آزادی و دموکراسی.
در حالی که آلمان، یکی از پیشرفته ترین کشورهای صنعتی جهان، که از عالی ترین سطوح دانش و فرزانگی علمی و فنی برخوردار است عطای انرژی هسته ای را به لقایش می بخشد و بدون آنکه از کوچکترین منابع طبیعی قابل ملاحظه انرژی برخوردار باشد، انرژی هسته ای را رها کرده قدم در مسیر تولید و استفاده از انرژی با قابلیت باز تولید می گذارد، نظام نادان و خودسر جمهوری اسلامی کماکان به ملت ایران چرنوبیل های آینده را هدیه می کند. در کشوری که حکومت حتی از تأمین کوچکترین وسایل زندگانی مُدرن برای مردم خود درمانده و ناتوان است می خواهند با عاریه گرفتن از کشوری که چرنوبیل را برای ملت روسیه ارمغان آورد برای ملت ایران تأمین انرژی کند. در مُخیله هیچ انسان هوشمندی قابل تصور نیست که چگونه کشوری که از بزرگترین منابع انرژی برخوردار است و تنها منابع گاز طبیعی آن در جهان از دومین مرتبت برخوردار است با اصرار به سراغ انرژی هسته ای میرود. محاسبات دانشمندان متخصص در این رشته نشان داده است که تولید یک کیلووات برق با استفاده از گاز طبیعی کمتر از بیست درصد هزینه تولید همانقدر برق با استفاده از نیروی هسته ای است. به عبارت دیگر هزینه تولید هرکیلووات برق توسط توربین هایی که از انرژی هسته ای استفاده می کنند پنج الی شِش برابر از توربین هایی که ازگاز طبیعی بهره مند می شوند گرانتر تمام میشود. بنابراین باید پرسید در حالی که از نظراقتصادی و ایمنی برای ایران استفاده از گاز طبیعی سالم تر و مقرون به صرفه تر است چرا جمهوری اسلامی این چنین منابع مالی، ملی و سیاسی کشور را فدای بلند پروازی های هسته ای خود می کند؟ باید پرسید اگر این حکومت برخاسته از رأی مردم بود و در تصمیم گیری هایش خواسته ها و تمایلات ملت ایران از کوچکترین جایگاهی برخوردار بودد هرگز جرأت انتخاب این مسیر خطرناک و زیانبار را در سر میپروراند؟ این است تفاوت حکومتی دمکرتیک ومنتخب مردم که منافع و تمایلات ملت خود را درنظر می گیرد و رژیمی خودسر، ماجراجو و جاه طلب وابسته به یک قشر فاسد و متعصب مذهبی .
اینترنت حلال!
همزمان با خبر منع استفاده از انرژی هسته ای از طرف دولت آلمان، در روز دوشنبه ۲۰۱۱/۰۵/۳۰ در نشریه وال استریت جورنال (Wall Street Journal) مطلبی بود حاکی از خواب تازه جمهوری اسلامی برای ملت ایران. از قرار معلوم حضرات به این فکر افتاده اند که امکان استفاده از شبکه جهانی اینترنت را برای مردم غیر ممکن سازند و با ایجاد آنچه نامش را “شبکه حلال” گذاشته اند از دسترسی مردم به دنیای آزاد اطلاعات جلوگیری کنند. چنین شبکه های بسته ای که امکان تماس مردم یک کشور را با جهان غیر ممکن وآنها را محکوم به استفاده از یک شبکه زیر کنترل دولت مرکزی می کند مدتی است در دیگر نظام های مشابه جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار می گیرد. همپالکی های جمهوری اسلامی یعنی کشورهای میانمار(برمه)، کوبا، کره شمالی مدت زمانی است که این مسیر را پیموده اند و مردم کشور خود را از آنچه در جهان می گذرد بی خبر و بی اطلاع نگاه داشته اند.
در همه این موارد این چنین تلاش هایی ناکام مانده است، حتی در چین زمانی که دولت دیکتاتور آن کشور خواست مردم کشورش را از امکانات گوگِل (Google) محروم کند این اقدام با شکست مواجه شد و سرانجام مجبور به عقب نشینی شدند. به گزارش این روزنامه معتبر در مصر،عربستان سعودی، ایران و لیبی جوانان این کشورها بیش از هر چیز دیگر علاقه مند به تماس با دنیای آزاد هستند و با آنکه نظام های حاکم از هیچگونه تلاشی برای محروم ساختن مردم خود دریغ نکرده اند اما هرگز ودر هیچ یک از این مواردچندان موفقیتی نصیب حکومت های سانسور و اختناق در این کشورها نشده است .
عشق به آزادی زمانی که با نبوغ انسانی همراه گردد همه دیوارها و جدارهای سانسورو پرده های ابهام را خواهد درید. این نوع تلاش های جمهوری اسلامی و همپالکی هایش همان تلاش کذایی ومذبوحانه ای است هر دیکتاتور در حال سقوطی انجام می دهد و به هر آنچه می تواند دست می آویزد. جمهوری اسلامی معتقد است که در طی دو سال آینده خواهد توانست امکان دست یابی جوانان ایرانی به شبکه اینترنت جهانی را قطع کند غافل از اینکه در همین مدت زمان امکان دارد تکنولوژی بهتری جایگزین تکنولوژی امروزی گردد ودیگر نیازی به ارتباطات افقی از طریق کابل های امروزی وجود نداشته باشد. زمانی که تکنولوژی پخش امواج اینترنت از طریق ماهواره های آسمانی تکمیل شود آنگاه جمهوری اسلامی چه تدبیری خواهد اندیشید؟ آیا سعی خواهد کرد در سراسر آسمان ایران کلاهکی پولادین برای پیش گیری از نفوذ اشعه های ماهواره ای ایجاد کند؟
پاریس
۲۰۱۱/۳۱/۰۵
