اینکه رسانه‌ها بر اساس معیارها و خط و خطوط خود، دارای «فریم‌های خبری» هستند موضوع تازه و پنهانی نیست.
در این هم که رویدادهای افغانستان هم از نظر منطقه‌ای و هم از نظر سیاست بین‌المللی و روابط قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا و چین و روسیه دارای اهمیت فوق عادیست نیز تردیدی نیست. اما این‌همه نباید سبب شود ازآنچه در ایران و در ارتباط با ایران می‌گذرد غافل شد. کشوری که هر سیاست منطقه‌ای و خارجی جمهوری اسلامی و هر تغییر و تحولی در آن می‌تواند بر سرنوشت کشورهای دیگر ازجمله همسایه شرقی تأثیر بگذارد.
توجه افکار عمومی جهان و ایرانیان دست‌کم از چهار رویداد مهم ایران به‌سوی طالبان متمرکزشده:
یک: گسترش فاجعه‌بار ویروس‌های جهش‌یافته‌ی کرونا در ایران که مردم را بیش از گذشته به کام مرگ می‌فرستد. در همین ارتباط موضوع حیاتی واکسیناسیون همگانی و دستور ضدبشری ممنوعیت واردات واکسن‌های آمریکایی و انگلیسی و افتضاح ادعاهای ناکام تولید واکسن‌های داخلی، هرکدام به‌تنهایی یک رویداد در حد «بیگ نیوز» یا «جنگ» هستند! اما کدام رسانه خارجی و کدام نهاد بین‌المللی در این شرایط به آن‌ها می‌پردازد؟ کدام دولت مدعی حقوق بشر به این جنایت سازمان‌یافته در ایران توجه می‌کند؟
دو: تداوم بحران حیاتی آب و سرکوب اعتراضات خوزستان و معترضانی که در سکوت و خاموشی در زندان‌ها تحت‌فشار بسر می‌برند و حتا جان خود را از دست می‌دهند.
سه: معرفی وزرای مکتبی و امنیتی و تروریست دولت سیزدهم که همگی برادران ایدئولوژیک طالبان در نظامی هستند که یکی از پدرخواندگان گروه‌های تروریستی اسلامی اعم از شیعه و سُنّی و غیره به شمار می‌رود. دولت «قاضی مرگ» با تمرکز جهان بر طالبان، فعلاً، بیشترین سود را از فاجعه افغانستان می‌برد.
چهار: برگزاری نخستین دادگاه علیه جنایتکاران جمهوری اسلامی که از دهم اوت ۲۰۲۱ در استکهلم پایتخت سوئد آغاز و در آن حمید نوری (عباسی) به‌عنوان یکی از تبهکاران نظام به پاسخگویی فراخوانده شده است.
مسائل عدیده‌ی دیگر مانند زندانیان سیاسی، اعدام‌ها، گروگان‌های خارجی و دو تابعیتی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی و درگیری‌های روزانه به دلیل نقض حقوق اولیه شهروندان، بجای خود!
ایرانیان نیز مانند همسایگان خود قربانیان چند دهه حاکمان خود، رفتار خود و سیاست‌های جهانی هستند و باید بدانند که هر تغییر و تحول مثبت علیه جمهوری اسلامی، بهترین همبستگی و یاری با یکدیگر و همه کشورهای منطقه است. ایران بدون حکومت اسلامی و فرقه‌ای بهترین تکیه‌گاه برای نسل‌های جوان همسایگانش است.
الاهه بقراط
