در ژانویه ۲۰۲۳ (دی ۱۴۰۱) کیهان لندن در همکاری با مرکز ارتباطات صلح متشکل از کارشناسان و پژوهشگران کشورهای مختلف مستقر در ایالاتمتحده آمریکا اقدام به انتشار ۲۵ ویدئو کرد که بر اساس گفتگو با دهها تن از شهروندان غزه تهیهشدهاند. مردمی که مثل همه انسانها آزادی و امنیت و رفاه میخواهند و زندگی آنها بازیچهی فساد و سرکوب و جنگ و کشتار گروههای تروریستی مانند حماس و جهاد اسلامیشده که سرنخ همه آنها به جمهوری اسلامی میرسد.
این گفتگوها در عین اینکه بسیار تکاندهنده هستند، اما از یکسو نور امید نسبت به آیندهای را که سرانجام برای این مردم باید از راه برسد، روشن میکند و از سوی دیگر تصویر دیگری از «مردم» فلسطین به همه آنهایی میدهد که کورکورانه در دفاع یا بر ضد آنها سخنپراکنی میکنند.
روزنامهنگاران خارجی مستقر در غزه نیز تا زمانی اجازه حضور در این منطقه را دارند که گروههای تروریستی حاکم را به پرسش نکشند وگرنه بلافاصله اخراج میشوند. حالآنکه آگاهی جهان از مردمی که یک زندگی عادی با یک حکومت غیر تروریست میخواهند سبب خواهد شد تا از یکسو انواع جریانات سیاسی اعم از اسلامگرا و چپگرا که در عمل از جنایات گروههای تروریستی علیه فلسطینیها و اسرائیلیها دفاع میکنند، منزوی شوند؛ و از سوی دیگر، جریانهایی هم که زیر سایهی سنگین تروریسم اسلامی، آرزوهای شهروندان عادی فلسطین را برای صلح و آزادی و امنیت نمیبینند، بدانند که باید بین گروههای تروریست حاکم و مردمی که اسیر آنها هستند تفاوت قائل شد. درست عین وضعیتی که در ایران حاکم است و جمهوری اسلامی و مقاماتش با ایران و مردم ایران یکی نیستند.
نگاهی به دهه هشتاد میلادی که تاریخ تأسیس این سازمانهای تروریستی توسط و یا با تأمین جمهوری اسلامی است ثابت میکند که تا این حکومت در کشوری استراتژیک مانند ایران بر سرکار است، نهفقط فلسطین و اسرائیل و ایران بلکه هیچکدام از کشورهای منطقه و جهان روی آرامش نخواهند دید.
فلسطینیهایی که نمیخواهند شهر و کشورشان یک «پادگان نظامی» باشد کم نیستند. آنها نمیخواهند حماس به اسرائیل حمله کند؛ آنها جنگ نمیخواهند. یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۲ نشان میدهد که ۵۳ درصد از مردم غزه تا حدودی موافق هستند که «حماس باید از خواست نابودی اسرائیل دست بردارد و راهکار دو کشور را بر اساس مرزهای ۱۹۶۷ بپذیرد» و ۶۲ درصد معتقدند «نمیتوانند بدون ترس از مقامات حماس انتقاد کنند». بسیاری از آنها میگویند: «ما چهار جنگ وحشتناک را پشت سر گذاشتیم و هیچچیز به دست نیاوردیم.» صرفنظر از اینکه هزاران فلسطینی در خاک اسراییل به کار و زندگی مشغولند!
حالا حماس با جنایتی وصفناپذیر، مصیبت دیگری را بر اهالی غزه تحمیل کرده که چهبسا بر اساس اصل «بحران/ فرصت» اعراب و اسرائیل را در هماهنگی با جهان به یکراه حل پایدار بکشاند که در آن بیتردید جمهوری اسلامی و تروریستهای نیابتیاش نمیتوانند جایی داشته باشند.