لیبرال دموکراسی

  برخلاف انتظار بسيار كسان ، از نمايندگان نسل سالخورده‌تر و درد اشتياق و نوستالژی آنان كه بگذريم ‏بيشترين توجه به پادشاهی مشروطه و وارث

  روشنفكرانی كه در آسایش و آزادی غرب نشسته‌اند و حاضر نیستند مگر به صورت جهانگرد در ‏سرزمینهای فرهنگی بزیند كه اینهمه در آن گرفتارند،

  رفتار مردم در انتخابات رياست جمهوری خرداد گذشته به بهترين صورت نشان داد كه رای دهندگان چه ‏می‌انديشند. آنها بی‌هيچ اثری از شور و

  با آنكه در نخستين نگاه، نقش روحانيت در جنبشهای مردمی سده گذشته ايران برجسته می‌نمايد اگر از ‏نزديكتر بنگرند جز در انقلاب اسلامی، در

  ۲۸ مرداد برای ما نيز رويداد تاريخی عبرت‌انگيزی بود، مانند روزهای بسيار مهمتر ديگر سوم ‏شهريور و ۲١ آذر كه استقلال و يكپارچگی ايران

  پيكار ديگری كه با ادامه سازشكاری "آرامش فعال" باخته خواهد شد "فرودآرام" رژيم اسلامی است. ‏ممكن است سران دوم خرداد، هشدارهای خود را به

  گونه گونی جامعه ايرانی و نيروها و گرايش‌هائی كه در اين جامعه در كارند از هر زمانی بيشتر شده است ‏زيرا جامعه از نظر

  سخن گفتن از ستاد و شورای هماهنگی و رهبری آسان است ولی آيا ما می‌خواهيم وارث پادشاهی پهلوی ‏را به صورت رئيس يك سازمان

  اگر به ژرفای فرهنگی نابرابری زن و مرد در جامعه واپسمانده‌ای چون ايران بنگريم چنان اطمينانی ‏نخواهد بود. زن ايرانی بيش از برابری حقوقی