در تکاپوی تلاش برای رهایی وطن از فاشیسم مذهبی و ساماندهی فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی در گروه‌ها، تشکل‌ها و احزاب مخالف رژیم حاکم در ایران، مسئله امنیت تشکیلاتی و رازنگهداری از برنامه‌ها، روش‌ها و افراد حزبی، از اصول اولیه موفقیت دررسیدن به اهداف و آرمان‌های سیاسی به شمار می‌رود؛ نفوذ عوامل امنیتی و دسترسی به اسناد و مسائل فعالین تشکیلاتی، یکی از راه‌های مقابله با مخالفین است که در سال‌های اخیر، توسط رژیم اسلامی در میان بخش‌هایی از اپوزیسیون به اجرا گذاشته‌شده است.
نفوذ عوامل امنیتی به سازمان‌ها و احزاب اپوزیسیون از یکسو باهدف تخریب و انهدام تشکیلاتی از درون انجام می‌شود و از سوی دیگر در راستای انحراف فعالین در احزاب از آرمان‌ها و اهداف مبارزاتی بوده و درصدد به دست گرفتن اداره حزبی و تعیین برنامه‌های تشکیلاتی است؛ تک‌روی و تندروی و مقابله بی‌منطق و برخوردهای احساسی و هیجانی با مسائل سیاسی و تشکیل باندهای جمعی در داخل احزاب و تشکیلات سیاسی، از مواردی هستند که رد پای عوامل امنیتی رژیم در آن‌ها دیده می‌شود؛ همچنان که اظهار نظرات غیرمسئولانه از اعضای حزبی و ایجاد جوّ غیر دمکراتیک در فضاهای حزبی، چیزی جز اجرای برنامه‌های امنیتی دشمن در تشکیلات نبوده و افرادی که رفتارهای غیر دمکراتیک و خودسرانه در این زمینه‌ها انجام می‌دهند، خواسته و ناخواسته مجری برنامه‌های نفوذی‌های امنیتی در احزاب بوده و آب به آسیاب عوامل و برنامه‌ریزان امنیتی می‌ریزند.
تردیدی نیست که فضای مجازی یکی از مجراهای نفوذ عوامل امنیتی در احزاب و تشکیلات سیاسی است؛ در این فضاها که امروز بیش از گذشته گسترش‌یافته و هر حزب و گروه سیاسی برای خود صفحات و سایت‌های مجازی ایجاد کرده است، نفوذی‌ها با اسامی ساختگی و با چندین نام در گردهمایی‌های مجازی حضور دارند، رخنه‌های امنیتی می‌تواند از مهم‌ترین موارد درز اطلاعاتی و دسترسی عوامل نفوذی به مسائل درون تشکیلاتی باشد؛ متأسفانه در موارد دیگری به خاطر بی‌توجهی اعضای حزبی و تشکیلاتی به مسائل امنیتی و اظهارات غیر کارشناسانه و رفتارهای تکروانه و غیرمسئولانه آنان باعث پخش اطلاعات درونی حزبی شده و بخشی از خواسته‌های امنیتی عوامل رژیم را برآورده می‌سازد.
با توجه به آنچه به کوتاهی نوشته شد، دقت در گزینش افراد برای فعالیت‌های حزبی و تشکیلاتی، حساسیت در جمع‌های مجازی و بیرونی برای تبادل‌نظر و اعتراضات، می‌تواند تا حدود زیادی مانع دسترسی و نفوذ عوامل امنیتی در درون احزاب و گروه‌های سیاسی شود؛ همچنین مقابله با رفتارهای شخصی و باندبازی در درون احزاب و تشکل‌های فعال در حوزه‌های سیاسی و تقویت رفتارهای دمکراتیک و واقع‌گرایی جمعی با طرد مطالبات فردی و اولویت دادن به اندیشه‌ها و آرمان‌ها و فعالیت‌های تشکیلاتی، از مواردی هستند که محل نفوذ و مجرای درز اطلاعات تشکیلاتی را گرفته و احزاب و تشکل‌های سیاسی را از ورود عوامل امنیتی، محافظت می‌کند.
در شرایط فعلی که فعالیت‌های ملی و مدنی در میان بخش عمده‌ای از تشکل‌ها، احزاب و گروه‌های اپوزیسیون به فرجام منطقی مبارزه و اهداف براندازی رژیم جمهوری اسلامی نزدیک شده و رژیم در بحران‌های همه‌جانبه‌ای بسر می‌برد، حساسیت به فعالیت‌های امنیتی عوامل آن در فضاهای تشکیلاتی و مقابله با هیجانات شخصی و باندبازی فردی، می‌تواند مانع ضربات غیرقابل جبرانی باشد که برنامه‌ریزان امنیتی رژیم درصدد اجرای آن‌ها میان احزاب و تشکل‌های سیاسی هستند.
