با ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید کالسکه و آپارتمان، موضوع فساد مقامات جمهوری اسلامی افکار عمومی را به خود مشغول کرده است.
پای این استدلال که «همیشه همین‌طور بوده»، «همه همین‌طور بودند»، «همه‌جا همین‌طور هست» ولی حالا چون «رسانه‌های اجتماعی» وجود دارند ما از آن‌ها باخبر می‌شویم، نه‌تنها چوبین بلکه موریانه خورده است. قبلاً «سوشیال مدیا» نبود ولی کشورها هرکدام به فراخور حال خود ضبط‌وربط داشتند و درعین‌حال، مثلاً در ایران، قشر سیاستمداران از بیکاره‌ترین و بی‌سوادترین لایه‌های جامعه (خاستگاه ملایان و پاسداران) نبود. همچنین رادیو و تلویزیون و مطبوعات به فراخور آن دوران به‌طورجدی خبررسانی می‌کردند بدون آنکه مانند برخی از «خبررسانی»های امروز «سرگرم‌کننده» باشند!
از سوی دیگر، با شرایط اقتصادی و مناسبات سیاسی ایران با کشورها و بازارهای جهانی، سیاستمداران و دولتمندان لازم نبود بروند از ترکیه سیسمونی و کالسکه بچه بیاورند که در فرودگاه آبروریزی شود. هم می‌شد آن‌ها را از ایران سفارش داد و هم مشابه آن‌ها را باکیفیت عالی در کارخانجات خود کشور که جزو صادرکنندگان هم بودند، خرید. پس «همیشه همین‌طور نبود» و «همه همین‌طور نبودند». ایران قبل از انقلاب ارتجاعی ۵۷ قطعاً مشکلات خودش را داشت اما در مقایسه با جمهوری اسلامی که کشور را به قعر قرون پرتاب کرده، بی‌تردید بازتاب آینده و ظرفیتی خوشایند است که رژیم کنونی سد رسیدن به آن شده است.
اگرچه بی‌آبرویی قالیباف‌ها و مشابهان آن‌ها برای افکار عمومی موضوع مفرّحی است که سبب خشم و انزجار نیز شده، اما #سیسمونی_گیت تنها ذرّه‌ای از فساد فجیع و ویرانگر خانواده‌های مافیایی جمهوری اسلامی است که از همان زمان که «سفره انقلاب» پهن شد، بر آن نشسته‌اند. یک دلیل مهم این فساد ناگزیر اینست که کشورداری کار آن‌ها نیست! از قدرت بدون دانش و بی‌مسئولیت چیزی جز فساد زاده نمی‌شود. کدام‌یک از مقامات کشوری و لشکری را از خمینی تا امروز می‌توانید تصور کنید که در نظامی به‌جز جمهوری اسلامی می‌توانست مقام و جایگاهی در سه قوه مدنی (مجریه، مقننه، قضائیه) و سه قوه نظامی (زمینی، هوایی، دریایی) به دست بیاورد؟! چه کسی را می‌شناسید که بدون حضور در حلقه‌های مافیایی فساد و خیانت و جنایت و همچنین بدون نسبت‌های نسبی و سببی، توانسته به مقام و منصبی در این رژیم برسد؟
چه در رسانه‌ها و چه در سوشیال مدیا فقط برخی فساد لو می‌روند؛ نظام أبوالفساد با همه جناحین و جریاناتش بیش از چهار دهه است در برابر چشم همه بر قدرت انحصاری تکیه زده و فساد «وحدت کلمه»ی آنست.
الاهه بقراط
