«آخر چرا؟ نمیدانم چرا دختر من که حجاب مناسب و مانتوی بلند و سیاهی پوشیده بود، دستگیر شد؟»
این سخن مادر مهسا امینی، دختر ۲۲ سالهای است که جان باختنش به دست جلادان شبهنظامی رژیم خمینی در داخل کشور، «چهبسا» همان خونبهایی باشد که میبایست برای سرنگون سازی رژیم مبتنی بر دکترین خمینی پرداخت شود، حکومتی که از حمایت سرکوبگرانه «سپاه پاسداران» برخوردار است.
در گزارشهای رسانهای در مورد نحوه زندگی مهسا آمده است: «مهسا خواهان زندگی طبیعی توأم با شادی بود. او مایل بود به دانشگاه برود، ازدواجکرده و مادر شود.»
به گفته آشنایان، مهسا دختری خجالتی و سنتی بود که هیچگاه با زمامداران کشور یا روحانیون یا حتی قوانین سفتوسخت و تحمیلی پوشش زنان، به مخالفت برنخاست و بهدوراز دنیای سیاست به زندگی شخصی خود مشغول بود. به همین دلیل، الگوی مهسا، رژیم خمینی و دستگاه تبلیغاتی آن را شدیداً در تنگنا قرار داده است. ابراهیم رئیسی هم هرچقدر تلاش کند اعتراضات کنونی کشور را توطئهای برنامهریزیشده توسط «دشمنان» اعلام کند، نمیتواند با تصویر مهسای ساده و معصوم مقابله کند که مانند گلوله، کلیت رژیم را نشانه رفته است.
چهره طبیعی، عادی و کاملاً بیتکلف مهسا، بهترین سلاح برای تحریک و شوراندن مردم «عادی» است. تا پیشازاین، هرگونه اعتراض در ایران از دوران جنبش سبز در سال ۲۰۰۹ تا تظاهرات علیه افزایش قیمت بنزین در سال ۲۰۱۹ که به گفته «رویترز» ۱۵۰۰ نفر طی آن کشته شدند، خواستهای سیاسی یا معیشتی محسوب میشد.
این تحرکات بهرغم شدت آنها، غیرقابل مقایسه با جنبش کنونی است. وانگهی، وحشیگری و قساوت بیمانند رژیم در سرکوب آن اعتراضات و «بیتفاوتی» جامعه جهانی بهویژه در دوران اوباما- بایدن در قبال رفتارهای رژیم ایران را نیز نباید از قلم انداخت.
صحنه کنونی بهکلی متفاوت است، زیرا مهسا بهعنوان دختری فوقالعاده معمولی، بازتابی از احساسات میلیونها ایرانی است و بدین ترتیب عامل مهمی در تحرک اجتماعی شده و باعث همسویی و همافزایی خشم تمامی نیروهای سیاسی و غیرسیاسی شده است. خشم فزاینده مردمی علیه رژیم ایران، همزمان با سردرگمی اقتصادی و سیاسی آخوندهای حاکم بر تهران و فرماندهان سپاه پاسداران، در کنار مناسبات متشنج با جمهوری آذربایجان در شمال و عراق در غرب نیز مزید بر علت شدهاند.
بمباران کردستان عراق توسط سپاه و کشته شدن غیرنظامیان عراقی در این حملات و اعتراض وزارت خارجه عراق به این اقدام، بیانگر گوشهای از این مناسبات متشنج است. اقدام سپاه پاسداران در بمباران غیرنظامیان در کردستان عراق، موضوعی است که نیروهای نیابتی ایران در این کشور را در تنگنا قرار داده است. بنکین ریکانی، فعال سیاسی عراقی در «توییتر» نوشت: «سکوت برادران سیاسی شیعه عراقی ما برابر بمباران کشورشان واقعاً عجیب است. میهندوستی یک شعار نیست.»
درهرصورت این خیزش به همان دلایل که ذکر شد، خطرناکترین خیزشی است که رژیم خمینی در ایران با آن روبرو شده است. وضعیت مبهم سلامت خامنهای، بروز منازعات زودهنگام بر سر جانشینی او و ناکارآمدی رئیسی برای تعامل با رویدادهای جاری، تماماً بیانگر ناتوانی مفرط رژیم است. بااینحال نباید فراموش کنیم که رژیم ایران هنوز هم اهرم قدرت را در دست داشته و طرف تعیینکننده در معادله داخلی است مگر اینکه ملت ایران، معجزهای تاریخساز را رقم بزند.
مشاری الذایدی
ترجمه: العربیه فارسی
منبع: الشرق الاوسط