سال ۲۰۲۴ میلادی در حالی به پایان می‌رسد که چهره خاورمیانه به سرعت در حال تغییر است. تغییری که ناگهانی و ارادی نیست بلکه زیربنای آن بر آوار ویرانی‌های جنگ و درگیری و تروریسم و فرقه‌گرایی مذهبی و قومی چنان کوبیده شده که می‌توان امیدوار بود منطقه در مسیر دورانی از صلح و همزیستی حرکت می‌کند.
صلح و همزیستی بین کشورها به این معنی نیست که همه آن‌ها دارای دولت‌های همسان و یا اهداف و منافع یکسان خواهند بود بلکه اتفاقاً به این معنی است که با وجود تفاوت در همه این‌ها می‌بایست بتوانند به مناسباتی در چارچوب حقوق بین‌الملل دست پیدا کنند که صلح و همزیستی را در این منطقه‌ی پرآشوب ممکن سازد. صلحی که مهم‌ترین محور آن طرد اسلام سیاسی و دفع تنش‌های فرقه‌ای و قومی و همزیستی با کشور اسرائیل است.
ضربات نابودکننده‌ی اسرائیل با پشتیبانی غرب، علیه گروه‌های تروریستی حماس و حز‌ب‌الله و سقوط رژیم بشار اسد نه تنها کمر جمهوری اسلامی را که سرنوشت خود را به آن‌ها گره‌زده بود، شکسته بلکه ناکارآمدی آن در حل بحران اقتصاد و انرژی کار را به تعطیلی کشور کشانده است!
مردم ایران که مدت‌هاست از نظام بریده‌اند. اکنون زمان انتخاب برای هواداران و وابستگان رژیم رسیده که هنوز به لحاظ عقیدتی و سیاسی به آن باور دارند و یا گمان می‌کنند که منافع‌شان با این رژیم حفظ می‌شود. نه! چنین نیست! اگر رژیم اسد با حمایت ابرقدرتی مانند روسیه و پول و تسلیحات نوچه‌ای مانند جمهوری اسلامی، سرانجام سرنوشتی جز سرنگونی نیافت، حکومتی که بازوانش قطع‌شده و تنها یک سر بی‌مغز و فرتوت از آن باقی‌مانده، قطعاً آینده‌ای ندارد! آینده‌ی جمهوری اسلامی همین ۴۶ سالی بود که به پایان می‌رسد و به گذشته تبدیل می‌شود.
در این میان، در مقایسه با تغییراتی که در دو دهه گذشته در کشورهای منطقه روی‌داده و همچنین تحولات اخیر در سوریه، به جرأت می‌توان گفت که هیچ‌کدام به اندازه امروز ایران موقعیتی آماده‌ی جایگزینی رژیمی تبهکار و ضدبشری را با یک نظام مبتنی بر دموکراسی نداشته‌اند چرا که ایرانیان، اگرچه به بهایی سنگین، اما چنین روندی را به پشتوانه‌ی هم تاریخ کهن و هم تاریخ معاصر خود طی کرده‌اند. اگر نگرانی و یا ابهامی در کار باشد، همانست که مخالفان پیدا و پنهان این روند و انکارکنندگانی که چشم به روی واقعیت بسته‌اند، تلاش می‌کنند با دروغ و تحریف در برابر ملی‌گرایی مدرن و نقش مؤثر شاهزاده رضا پهلوی عَلَم کنند و در عمل کنار حکومتی قرار می‌گیرند که دورانش بسر آمده. آن‌ها استثنایی بر قاعده‌اند و اگر قرار است نگرانی در کار باشد، استمرار و تداوم شرایط غیرقابل‌تحمل کنونی است و نه سرنگونی جمهوری اسلامی که اسقاط شده و منتظر جمع‌کردن بساط‌اش توسط ایده و برنامه و همبستگی ملتی است که رهبری آن پیشاپیش سیاست آشتی ملی و مشارکت همه ایرانیان را در مدیریت و بازسازی کشور بارها اعلام کرده است.
سال ۲۰۲۵ میلادی شاد و سال پیروزی ایرانیان بر دروغ و دشمن و ویرانی باد!