دکتر فریدون خاوند آرشیو < صفحه 3 از 4

سخن بر سر مهم‌ترین سند دخل‌وخرج سالانه کشور است که در پی انقلاب مشروطیت، با الهام از فرهنگ و تجربه کشورداری در غرب، به ایران

در نظام برآمده از انقلاب ۱۳۵۷، رؤسای جمهوری مدعیِ انجام اصلاحات فرجام خوبی ندارند. اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، هر یک به‌گونه‌ای، در دام

با توجه به کاهش چشمگیر سهم نفت در بودجه سال آینده خورشیدی، معلوم نیست منابع بودجه عمومی (احتمالاً ۸۰۰ هزار میلیارد تومان، آن‌گونه که به‌صورت

عباس آخوندی، وزیر سابق مسکن و شهرسازی در دولت حسن روحانی، تردیدی ندارد که دولت به‌منظور تأمین بخشی از کسری بودجه در بورس، حباب مصنوعی

کمتر ملتی در جهان، همچون ایرانیان، این‌چنین مسحور یک نبرد انتخاباتی شدند که حدود یازده هزار کیلومتر دور از مرزهای آن‌ها جریان داشت. گویی ایران

ذخایر ارزی مجموع دارایی‌هایی است که به‌صورت ارز‌های خارجی یا طلا در اختیار بانک‌های مرکزی یا دولت‌ها قرار دارد. این ذخایر عمدتاً با تکیه‌بر بازرگانی

ایرانی‌ها با دلار محاسبه می‌کنند، امروز و فردایشان با نوسان‌های اسکناس سبز بالا و پایین می‌رود و نیز بودجه (مهم‌ترین سند مالی کشور) و بازارهای

به‌بیان‌دیگر ۱۱ سال پیش حجم بازرگانی خارجی ایران ۱۷۳ میلیارد دلار بود. در حال حاضر از صادرات نفتی ایران چندان خبری نیست و حجم سالانه

با یک رویداد بزرگ ژئوپلیتیک، «اوپک» از گمنامی به درآمد و نام آن شهره آفاق شد. ششم اکتبر ۱۹۷۳، در آغاز جنگ چهارم اعراب و

درحالی‌که همه شاخص‌های کلان اقتصادی ایران، از نرخ رشد و نرخ تورم گرفته تا بازرگانی خارجی در منطقه قرمز قرارگرفته‌اند و کشور زیر فشار سنگین‌ترین