امیر طاهری Archives < صفحه 10 از 21

بارها فکر می‌کردم چطور وضع ایران (پس از رفتن شاه) را توصیف کنم. سرانجام، یک تصویر در ذهنم شکل گرفت: تصویر یک دارالمجانین که در

تنها در چارچوب نظام مشروطه می‌توان برنامه‌ها، دکترین‌ها و حتی ایدئولوژی‌های گوناگون را برای انتخاب به مردم ارائه کرد

ترکیه، امروز، به لبنان نیز توجه دارد. هم‌اکنون، دو شرکت حفاری ترک در پروژه بهره‌گیری از ذخایر گاز در آب‌های لبنان حضور دارند، درحالی‌که شرکت‌های

آقایی که امروز، یعنی در سال ۲۰۲۳، همچنان مدعی است که محمدرضا شاه بزرگ‌ترین سد راه دموکراسی در ایران بود، نمی‌پرسد چرا پس از ۴۳

به کار بردن همان روش‌ها و پیروی از همان منش‌ها که به شورش ۱۳۵۷ منجر شد و تا امروز ادامه دارد، به زیان قیام آزادی‌خواهانه

«امام امت» خالی‌تر از همیشه است؛ او نه‌تنها راه‌حلی برای مشکلات ایران ندارد، بلکه حتی نمی‌تواند صورت‌مسئله را عرضه کند.

در ایالات‌متحده و کانادا وضع مخالفان رژیم از این هم بدتر بود. واشنگتن و اوتاوا به مخالفان سرشناس رژیم تهران ویزا نمی‌دادند و برعکس برای

در دنیای سیاست، به‌ویژه در چارچوب فرهنگ مشروطه که فراگیر است، خشم سرانجام با تعقل مهار می‌شود و در خدمت هدف نهایی یعنی استقرار یک

ایران ۱۳۵۷ یک ملت جهان‌سومی تازه از استثمار بریده نبود‌، ملتی بود باتجربه و فرهنگ خاص خود و تنها بر اساس همان تجربه و فرهنگ

عمو جو (لقب آمریکاییان برای استالین) هر جا رفت جا خوش کرد و ماند – هر جا به‌جز پرشیا (ایران).