وقتی کیهان لندن چهلودو سال پیش در تداوم فعالیت مؤسسه کیهان در تهران از سال ۱۳۲۱ (۱۹۴۲) به همت و پیگیری دکتر مصطفی مصباحزاده و حمایت بیدریغ شاهدخت اشرف پهلوی و جمعی از روزنامهنگاران و شخصیتهای سیاسی و فرهنگی که مجبور به ترک میهن شده بودند، در لندن بنیان گذاشته شد، از اینهمه هیاهویی که این روزها در تلویزیونهای «فارسیزبان» و رسانههای اجتماعی میبینید، هیچ، مطلقاً هیچ، خبری نبود.
کیهان لندن در خارج کشور، دوقلوی روزنامهای شد که در عمر ۳۷ سالهی خود تا انقلاب ۵۷ منبعی معتبر و قابل استناد در منطقه و جهان به شمار میرفت. با این تفاوت که مخاطبان اصلی کیهان لندن، ایرانیان تبعیدی و مهاجر بودند که میخواستند از منبعی غیرحکومتی از اوضاع ایران باخبر شوند، البته با یک هفته فاصله! با اینهمه چنان در کشورهای مختلف به فروش میرفت و دستبهدست میگشت، که امید میآفرید.
هدف کیهان لندن ایستادن در برابر گسست ۵۷ و اجبار ملت ایران به بازگشت ارتجاعی به قرونوسطا توسط جمهوری اسلامی بود. کیهان لندن آمد تا در سکوت مرگبار پس از روی کار آمدن مشروعه و سپس هیاهوی پوچ بیش از دو دهه اصلاحات، با حفاظت از ایدههای مترقی مشروطه و دستاوردهای دو پادشاه پهلوی و حمایت از اندیشه دموکرات و نقش منحصربهفرد شاهزاده رضا پهلوی جریانساز شود؛ و شد! امروز این جریان چنان بدیهی به شمار میرود که انگار تا کنون چیزی جز این نبوده!
کیهان لندن طی سی سال انتشار چاپی از حمایت و همکاری سیاستمداران، روزنامهنگاران و چهرههای علمی و فرهنگی و هنری و همچنین صاحبان کسبوکار در سراسر جهان برخوردار شد تا به عصر اینترنت و نسلهای جوان رسید و در تمام این مدت همواره یک رسانهی نه موسوم به «فارسیزبان» بلکه ایرانی باقی ماند.
وقتی هم انتشار نسخه چاپی هفتگی آن در امرداد ۱۳۹۲ متوقف شد، همکاران تازهنفس کیهان لندن توانستند همزمان وبسایت آن را با گزارشها و تحلیلهای روزانه فعال نگهدارند و پس از یک دوره وقفه، انتشار نشریه هفتگی آن را به صورت آنلاین در کنار گزارشهای روزانه که میرفت تا با گسترش رسانههای اجتماعی ابعاد تازهای پیدا کند، از سر بگیرند؛ و اینک ۲۱ سال پس از آنکه هزارمین شمارهی چاپی آن در فروردین ۱۳۸۳ در لندن جشن گرفته شد، شماره ۲۰۰۰ دیجیتال آن را در برابر دارید.
به عکسها نگاه کنید؛ شماری از نسلی را میبینید که بلافاصله پس از ۵۷ تلاش کرد تا عشق به آزادی و آبادی ایران و امید و عزم و باور به پیروزی بر اسلام سیاسی و گسست ۵۷ را زنده نگه دارد. اکنون سالهاست جریانی که کیهان لندن صدای تنها اما رسای آن بود به صدای فراگیر، و به اعتراف دوست و دشمن، به جریان غالب سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کشور تبدیلشده و خواب از چشم جمهوری اسلامی و حامیان پیدا و پنهان آن ربوده است: جریان نجات و پس گرفتن ایران و آزادی و آبادیِ دوبارهی کشوری که دو پادشاه پهلوی بر بستر آزادی و تجدد انقلاب مشروطه ساختند و تکمیل آن با دموکراسی و حقوق بشر و دستاوردهای فنی قرن بیست و یکم با سومین پهلوی میتواند و باید که ممکن شود.