قانون اساسی جمهوری اسلامی اجازهی تغییرات بنیادین را در اصول خود نمیدهد. با اینهمه وابستگانی از نظام هر بار موضوع رفراندوم را درف بزنگاهها مطرح میکنند و وقتی بحران رفع شد، در لاک خود فرو میروند تا در بحران بعدی دوباره سر از لاک بیرون بیاورند.
در حمایت از این رفراندومهای هرگز برگزار نشده، نیروهای «خندق نظام» نیز بلافاصله با نامهای تکراری و طایفهای بیانیه صادر کرده و «دموکراسی و حقوق بشر» را هم چاشنی آن میکنند! در حالی که طرح «رفراندوم» و «مجلس مؤسسان» برای «تغییر قانون اساسی» در عمل جز تلاش برای حفظ نظام نبوده و در شرایط کنونی نیز برای «پوستاندازی» آن و حفظ انقلاب ۵۷ است.
لطفاً توجه کنید: اصل ۱۲ از فصل اول و «اصول کلی قانون اساسی» مقرر میدارد: «دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنیعشری است و این اصل الیالابد غیرقابل تغییر است.» چیزی که در تضاد کامل با دموکراسی و حقوق بشر قرار دارد!
اصل ۵۹ در فصل پنجم و «حق حاکمیت ملت و قوای ناشی از آن» درخواست «همهپرسی» و «مراجعه مستقیم به آراء مردم» را در برخی مسائل مطرح میکند که میبایست به «تصویب دوسوم مجموع نمایندگان مجلس» برسد؛ اما در فصل چهاردهم و اصل ۱۷۷ که به «بازنگری در قانون اساسی» اختصاص دارد، تأکید میشود:
رعایت ذیل اصل پنجاه و نهم در مورد همهپرسی «بازنگری در قانون اساسی» یعنی تصویب دوسوم نمایندگان مجلس «لازم نیست». چرا؟ چون درخواست «بازنگری در قانون اساسی» فقط حق «مقام رهبری» است و مجلس کارهای نیست که آن را تصویب بکند یا نکند! همچنین طبق همین اصل «محتوای اصول مربوط به اسلامی بودن نظام و ابتنای کلیه قوانین و مقررات بر اساس موازین اسلامی و پایههای ایمانی و اهداف جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بودن حکومت و ولایت امر و امامت امت و نیز اداره امور کشور با اتکاء به آراء عمومی و دین و مذهب رسمی ایران تغییرناپذیر است.» پس این متقاضیان «رفراندوم» برای «مجلس مؤسسان قانون اساسی» با هدف «تدوین قانونی بر مبنای دموکراسی و موازین حقوق بشری» که یا در «حصر» و «زندان» و یا در خارج کشورند چطور میخواهند «مقام رهبری» را قانع کنند که از حق خود استفاده کرده و چنین درخواستی را مطرح کند؟! یعنی جمهوری اسلامی قانونی را تصویب کند که خود «مقام رهبری» و نخستوزیرش را طبق «دموکراسی و موازین حقوق بشری» به دادگاههای صالح بسپارد؟! آنهم در حالی که پیام نخستوزیرش که علیه «جنایات» و «تجاوزات» اسرائیل و آمریکا منتشرشده هیچ اسمی از دموکراسی و حقوق بشر نبرده و نه نظام بلکه «ساختار کنونی نظام» را گفته که «نماینده همه ایرانیان نیست» و مدعی شده «مردم» فقط «میخواهند شاهد تجدیدنظر در آن خطاها باشند»!
واقعیت اینست که اهالی «خندق نظام» با اندک تفاوتهایی عمدتاً ضداسرائیلی و اهلمعامله با شرق و غرب و ضدپهلوی و مدافع انقلاب ارتجاعی ۵۷ و بهطور کلی دو دسته و یا ترکیبی از هر دو هستند:
کسانی که سود مادی و اقتصادی از جمهوری اسلامی و سفره انقلاب ۵۷ برده و میبرند.
و کسانی که سود عقیدتی و ایدئولوژیک از نظام جمهوری و علیه پهلوی برده و میبرند.