ایران در محافل بین‌المللی باید صدا داشته باشد!
(محمدعلی فروغی)
ناتوانی رژیم جمهوری اسلامی در پاسخ به اولیّه‌ترین و اساسی‌ترین نیازهای مردم ایران (مانند هوای سالم، آب، نان، برق و…) جنبش‌های اعتراضی متعدّدی را به دنبال داشته که جنبش «زن، زندگی، آزادی» بهترین نماد و نمونۀ آن بود. این شعارها چکیدۀ آرزوهای ملّتی است که در مَسلخِ رژیمی قرون‌وسطایی و مرگ‌اندیش قربانی شده‌اند. چنانکه گفته‌ام، در این ۴۵ سال، رژیم اسلامی نه تنها منابع مادی و اقتصادی جامعۀ ما را نابود کرده، بلکه اخلاق انسانی و غرور ملّی مردم ما را تضعیف کرده است. این رژیم نه تنها جوانان را کشته بلکه، حسِّ جوانی را در جامعۀ ما کشته است. نه تنها زنان و دختران را سرکوب کرده، بلکه احساس زیبائی و حسِّ زن بودن را سرکوب نموده است. چنین شرایط هولناکی مسئولیّت‌های تازه‌ای را در برابر رهبران سیاسی و روشنفکران ما قرار می‌دهد. پیام شاهزاده رضا پهلوی در پذیرفتن رهبری جنبش ملّی ایران در دوران گذار پاسخی درست و شایسته در انجام این مسئولیّت ملّی و تاریخی است آن‌هم در شرایط حسّاسی که خلأ رهبری چه‌بسا که جامعۀ ایران را در برابر وقایع ناگوار، آسیب‌پذیر سازد.
پرسش این است که مشروعیّت این رهبری در کدام عرصۀ مَیدانی یا آماری حاصل‌شده است؟ پاسخ این است که مشروعیّت این رهبری – بارها- در تظاهرات‌های متعدّد مردم تبلوریافته است. به جرأت می‌توان گفت که نام هیچ فرد یا شخصیّت سیاسی دیگری در این تظاهرات‌ها ابراز و اعلام‌نشده است، هم از این روست که سخن شاهزاده مبنی بر اینکه «توان من ناشی از قدرت شماست و آن را برای استقرار یک دولت ملی به کار می‌بندم» معنای حقوقی نیز دارد.
پیام اخیر شاهزاده، از یک‌طرف باعثِ هراس و ریزش نیروهای سرکوبگرِ رژیم می‌شود و از طرف دیگر، ضمن جلب‌توجۀ دولت‌های خارجی، موجب افزایشِ امید و پایداری مردم ایران خواهد بود. در این شرایط حسّاس تاریخی به قول محمدعلی فروغی:
–ایران باید در محافل بین‌المللی صدا داشته باشد!
ali@mirfetros.com