در هفته‌های اخیر به واسطه جنگ در غزه، خیابان‌های برخی کشورهای دموکراتیک صحنه تظاهراتی به دفاع از «فلسطینی‌ها» تبدیل‌شده است؛ در مراسم و تظاهراتی که به این منظور برگزار می‌شود، نمادهای فلسطینی، ترویج خبرهای غیرواقعی (فیک)، هیجانات شخصی و عقده‌گشایی از باورهای دینی و سیاسی، بر خردمندی، آرامش و حقوق مدنی، سایه انداخته است.
تردیدی نیست که اعتراض در جوامع دموکراتیک از حقوق اولیه شهروندان به شمار می‌رود و قوانین اساسی و قوانین موضوعه در این کشورها، دولت‌های دموکراتیک را ملزم به شناخت و رعایت این حقوق کرده است؛ در عین حال همین قوانین بر حفظ امنیت اجتماعی و تأمین آرامش همگانی شهروندان تأکید دارد؛ در تظاهراتی که برای حمایت از «فلسطینی‌ها» برگزار می‌شود، مراعات حقوق شهروندان به تبدیل اعتراضات به تخریب امکان عمومی، برخورد خشن با دیگر شهروندان، عدم رعایت موارد قانونی مربوط به آزادی تجمعات، ترویج یهودستیزی و مقابله با اصول اولیه دموکراسی انجامیده و «مظلوم‌سازی از فلسطینی‌ها» به دژخیم‌سازی از یهودیان کشانده شده و نمایش یهودستیزی راه می‌اندازند.
تجمعات اعتراضی در شهرهای مختلف توأم با حمل قمه و دیگر ابزارهای کشتار فردی بوده و در برخی از آن‌ها اعتراض به اسرائیل تبدیل به درخواست «خلافت اسلامی» به عنوان «راه‌حل» و مبارزه و مخالفت با ارزش‌های دموکراتیک شده است؛ اجرای نماز جماعت و به هم ریختن انتظام شهری، تهدید زنان شهروند به خاطر پوشش آزادشان و… از مواردی است که تحت عنوان دفاع از «فلسطین» در شهرهای مختلف کشورهای غربی طی روزهای اخیر با آن‌ها مواجه هستیم؛ بدون شک اجرای این نمایش‌های ضدمدنی در حوزه عمومی، با سازمان‌دهی دقیق و تعریف‌شده‌ای پیش برده می‌شود که مسئله را فراتر از جنگ اسرائیل و حماس برده و ریشه‌ها، اصول و ارزش‌های مدنی دنیای آزاد و جوامع دموکراتیک را هدف گرفته است.
در این راهپیمایی‌ها که بیشتر شبیه کارناوال‌های خیابانی است، کمونیست‌های ضد سرمایه‌داری، اسلام‌گرایان پست‌مدرن، چه گوارایی‌های هیپی، استالینست‌های سنتی و… با حمل نمادهای حماس و پرچم‌های آنارشیست‌ها، به دفاع از «فلسطینی‌ها» برخاسته و فریاد مظلومیت آن‌ها را با حمله به پلیس و شهروندان به نمایش می‌گذارند؛ عوامل رژیم‌های بنیادگرا و غیردموکراتیک نظیر جمهوری اسلامی هم ضمن پشتیابی از آنان، فیلم‌های این تظاهرات را لحظه‌به‌لحظه به صورت آنلاین در شبکه‌های مجازی پخش می‌کنند. نمایش آن‌قدر غلیظ است که دانشجویان ضدسرمایه‌داری و آنارشیست آمریکایی همراه با عده‌ای از دانشجویان عرب، پاکستانی و… مسلمان، صفوف نماز جماعت در فضای دانشگاه برپا می‌کنند!
جنگ در غزه، بهانه‌ای هم برای جمهوری اسلامی در برگزاری تظاهرات ضدیهودی فراهم ساخت تا با کوبیدن بر طبل دفاع از مردم مظلوم و آواره فلسطین مسلمان، خودبرتربینی رهبری جهان را در جهان آزاد و دموکراتیک غرب به رخ بکشد. هم‌زمان، با سرکوب ملت ایران و اعمال خشونت بر زنان و دختران ایرانی در خیابان‌های کشورمان، افکار عمومی را به جنگ اسرائیل مشغول می‌کند. حاکمان اسلام‌گرای ایران، با این حربه‌ها، روزبه‌روز بر اعدام شهروندان ایرانی افزوده، در معاملات غیرحقوقی با برخی کشورها شتاب داده و با پول‌های به دست آورده از غارت منابع طبیعی ایران، نیروهای تروریستی و نیابتی خود را در دیگر کشورها تقویت می‌کند.
آنچه به اشاره در خصوص برهم زدن آرامش شهروندان و تهدید امنیت اجتماعی آنان در کشورهای دموکراتیک با برپایی تظاهرات در هفته‌های اخیر شاهدیم، تحت لوای دفاع از «فلسطینی‌های مظلوم» صورت می‌گیرد و بی‌هیچ بهره‌ای برای آنان، ضربات روحی و اجتماعی سنگینی به شهروندان این کشورها وارد می‌آورد. در این آشفته‌بازار نمایشی، سکوت و بی‌تفاوتی که جبهه ضددموکراتیک را تقویت می‌کند، سودی برای آزادی‌های فردی و امنیت اجتماعی ندارد.